เมื่ออดีตนักวิ่งหวนคืนสนามซ้อม
สมัยที่ผมเป็นนักเรียน นักศึกษา ก็มีบ้างที่เป็นนักกีฬา นักกรีฑาของโรงเรียน และมหาวิทยาลัย แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นนักกีฬากรีฑาที่เก่งอะไรหรอก แต่จะเก่งหรือไม่เก่งมันก็ผ่านการซ้อมอย่างหนักมา ซึ่งการซ้อมที่ผ่านมาก็พอที่จะรู้หลักการ และท่าวอร์มต่างๆ ตั้งแต่ผมลาออกจากงานมาทำสวนตั้งแต่ปี 2550 ก็ถือว่าแทบจะไม่ได้ออกกำลังกายเลย นอกเสียจากได้เหงื่อจากการทำสวน แต่การได้เหงื่อจากการทำสวน ก็ไม่เหมือนกับการออกกำลังกาย ช่วงสามปีหลังมานี้ฝนตกบ่อย ยางกรีดไม่ได้ ทำงานในสวนก็ไม่ได้ ชีวิตอยู่แต่หน้าจอคอมพิวเตอร์ น้ำหนักก็เพิ่มขึ้น ความเจ็บไข้ไม่สบายก็เริ่มถามหา บ่อยขึ้น ตอนที่ไปตรวจที่โรงพยาบาล แล้วรับยา เภสัชกรบอกว่า ออกกำลังกายเสียบ้าง จะได้ไม่ต้องกินยานี้ มันเป็นคำพูดที่สะกิดใจผม คิดว่าต้องหาเวลามาออกกำลังกาย ส่วนตัวก็ชอบปั่นจักรยาน แต่ตอนนี้ยางก็ไม่ค่อยได้กรีด หนำซ้ำยางราคาตก รายได้หดหายไม่มีเงินซื้อจักรยาน แต่ถ้าซื้อรองเท้าวิ่งดีๆ สักคู่ ก็พอได้อยู่ จึงเป็นที่มาของ มื่ออดีตนักวิ่งหวนคืนสนามซ้อม
