บันทึกครบรอบ 2 ปีของการทำงานไม้ ผมเรียนจบ ศึกษาศาสตร์ วิชาเอกเทคโนโลยีการศึกษา นั่นหมายความว่าถ้าไปตามสายงาน ผมก็จะเป็นครูห้องโสต แต่ชิวิตไม่ได้ถูกลิขิตให้เดินทางไปเส้นทางนั้น กลับเดินไปเส้นทางคอมพิวเตอร์ ซึ่งคิดว่าเป็นงานที่รักมากในขณะนั้น
ผมโลดโผนอยู่ในวงการคอมพิวเตอร์ในเส้นทางที่คนอื่นไม่ไป หรือไปน้อยมากนั่นคือ ระบบปฏิบัติการลีนุกซ์ รัก ชอบ บ้าคลั่งก็ว่าได้ ไม่ค่อยสนใจ ระบบปฏิบัติการ Windows เล่นระบบปฏิบัติการลีนุกซ์มาจนสอบได้ Red Hat Certified Engineer (RHCE) ถือว่าเป้าหมายสูงสุดของชีวิต ที่อยู่ในวงการนี้ ความภาคภูมิใจนอกเหนือจาก RHCE คือการได้เป็นวิทยากรสอนระบบปฏิบัติการลีนุกซ์ ที่ลูกศิษย์ส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์ของโรงพยาบาล และช่วยแก้ปัญหา กู้ข้อมูลให้กับโรงพยาบาลต่างๆ มาหลายต่อหลายที่ พ.ศ. 2540-2550 ที่โลดโผนอยู่ในวงการนี้ ถึงเวลาที่อยากกลับบ้าน
27 มกราคม 2550 เป็น วันเดินทางกลับบ้านด้วยการขี่มอเตอร์ไซด์ HONDA MTX 125 กลับบ้านด้วยระยะทาง ภูเก็ต-ตรัง 312 กิโลเมตร มาเริ่มต้นชีวิตเกษตรกรงานแรกก็คือหัดกรีดยาง ต่อมาก็ทำได้ทำสวนหลังบ้านในเนื้อที่ 2 ไร่ พร้อมกับทำเว็บไซต์ www.bansuanporpeang.com ที่เล่าเรื่องราวการทำเกษตรของผม ชีวิตการทำเกษตรก็ดำเนินมาได้เรื่อยๆ บอกตรงๆ ว่าตอนนั้นรายได้หลักมาจากยางพารา ส่วนสิ่งที่ทำในสวนพื้นที่สองไร่นั้นเหมือนรายได้เสริม แต่พอทำมาระยะหลัง ราคายางพาราก็ตกต่ำ การปลูกพืชผักในสวนก็ปัญหาตามมาเยอะแยะ ปัจจัยภายนอกที่เป็นอุปสรรค เหนือการควบคุมก็เช่น สภาพแวดล้อม สภาพอากาศที่ต่าง โรคและแมลง และยอมรับกับการตัดสินใจที่ผิดพลาดของตัวเองกับงานบางอย่างในสวน แต่ก็บ้าทำมาได้จนถึงปี 2561 ช่วงเดือน กรกฎาคม 2561 ซึ่งเป็นช่วงที่เกิดปัญหาราคาสินค้าเกษตรตกต่ำ โครงการต่างๆ ของรัฐบาลก็เข้ามาช่วยเหลือเกษตรกรหลายโครงการ หนึ่งในนั้นก็คือ โครงการที่ให้ความรู้เรื่องการเลี้ยงผึ้งโพรง ที่ผมได้เข้าอบรมด้วย เนื้อหาส่วนหนึ่งก็คือการทำลังล่อผึ้ง ผมเห็นแล้วโอ้! สบายมาก จิ๊บจ๊อยสำหรับผม
ผมกลับมาบ้าน ทำลังล่อผึ้งไปส่งให้วิทยากรดู ของผมสวยกว่าลังตัวอย่างที่วิทยากรเอามาให้ดู แปลกใจมั๊ยครับทำไมอยู่ๆ ผมสามารถทำลังล่อผึ้งได้เลย ย้อนกลับไปสมัยเรียนชั้นมัธยมปลาย ปิดเทอมเพื่อนๆ คงอยู่กับบ้าน หรือเที่ยวกันอย่างสบายใจ ผมไปทำงานครับ เป็นลูกมือของอาจารย์ท่านหนึ่ง ยังระลึกถึงอยู่เสมอ แต่ยังไม่ได้เจอกันเลย ทำตู้เสื้อผ้า โต๊ะ สื่อการสอนต่างๆ แค่ลังล่อผึ้ง ผมเลยสบายๆ
หลังการอบรมไม่กี่วัน ผมก็นอนพักผ่อนช่วงเที่ยงกำลังเคลิ้มๆ มีโทรศัพท์เข้ามา จากพี่คนหนึ่งที่รู้จักมาก่อนแล้ว แต่ก็ไม่ได้ติดต่อกันเป็นเวลาพอสมควร พี่เขาโทรมาชวนผมไปเที่ยวพัทลุงไปดูเขาเลี้ยงชันโรง ผมก็ใจง่ายครับ ไปก็ไปพี่เขาแวะมารับแล้วไปกัน กลับมาพี่เขาก็ให้ผมทำลังชันโรงให้ ถือว่าเป็นรายได้แรกจากงานไม้ หลังจากนั้นพี่เขาก็สั่งมาอีกเรื่อยๆ หลายต่อหลายลัง และก็มีออร์เดอร์ลังล่อผึ้งจากคนอื่นเข้ามาบ้างไม่กี่ลัง
หลังจากที่ผลงานงานไม้ของผมออกไป ก็มีคนสั่งชิ้นงานกันเข้ามาเรื่อยๆ และคิวงานก็เพิ่มขึ้นๆ ทั้งๆ ที่บางชิ้นงานผมไม่เคยทำ และทำไม่เป็น แต่ก็รับเพื่อพัฒนาฝีมือตัวเอง ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้คิวงานไม้ของผมก็ยังคงมีเข้ามาอย่างต่อเนื่องจนถึงตอนนี้คิวงานในขณะนี้อยู่ที่ยี่สิบคิว ชิ้นงานมากกว่ายี่สิบชิ้น ผมยินดีรับเพิ่มจากทุกท่านที่สนใจและหลงรักเฟอร์นิเจอร์งานไม้ด้วยความยินดียิ่งครับ ทุกงานที่ผ่านมาในชีวิตผมจนถึงขณะนี้ ความสำเร็จของงานที่ผมทำผมวัดจากความสุข ผมเลยประสบความสำเร็จกับทุกชิ้นงานครับ และรอยยิ้มของลูกค้างานไม้ที่รับสินค้า คืออีกหนึ่งความสำเร็จของผม สวนโสทร งานไม้และเฟอร์นิเจอร์
